یک بارنامه شناخته شده به نام BOL یا B / L وجود دارد. یک سند صادر شده توسط یک شرکت حمل و نقل بین المللی به یک فرستنده است تا ثابت شود که کالاهای دریافت شده و آماده ارسال به مقصد به منظور تحویل متعلق به چه شخصی می‌باشد و تمامی مشخصات کالا و نحوه پرداخت به چه صورت است.

این اصطلاح  lading که به معنی بارگیری محموله است در هر نوع حمل و نقل بین المللی ( دریایی، ریلی و هوایی) استفاده می‌شود.

بارنامه بارگیری قسمت هایی از قبیل موارد زیر دارد:

تایید قرارداد معتبر بین فرستنده و شرکت حمل و نقل بین المللی

شرح دهنده کامل شرایط کالا

همچنین یک سند است که تمام جنبه های قانونی حمل و نقل بین المللی را مدیریت می‌کند و به عنوان سند انتقال شناخته می‌شود. در شرایطی که نیاز باشد مالکیت کالا به دیگری انتقال یابد، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

در صورتی که اوراق قرضه بخواهید نیز یک B / L به عنوان مدرک مهم جهت ارائه به بانک مورد نیاز است.

انواع بارنامه ها در حمل و نقل بین المللی به شرح ذیل می باشد:
• بارنامه دریايی: حمل با کشتی (Ocean/Marine Bill Of Lading)
• راه‌نامه (بارنامه) هوایی: حمل با هواپیما (Airway Bill)
• راه‌نامه (بارنامه) راه آهن: حمل با قطار (Railway Bill)
• راه نامه (بارنامه): حمل با کامیون (CMR/TRUCK Way Bill)
• بارنامه سراسری: حمل با کامیون، قطار، کشتی (Through Bill Of Lading)
• بارنامه حمل مرکب فیاتا (Combined Transport Bill Of Lading)

عناصر اساسی که باید در B / L ذکر شود عبارتند از:

نام شرکت حمل و نقل بین المللی

نام شرکت کشتیرانی

سفارش

شرح کالا

وزن خالص/ ناخالص

وزن و حجم کل کالا

چه اطلاعاتی باید در یک بارنامه گنجانده شود؟

نام و آدرس کامل فرستنده و گیرنده

تاریخ حرکت (شرکت حمل و نقل بین المللی)

تعداد واحدهای حمل و نقل

وزن واقعی: اگر واحدهای بارگیری چندگانه وجود داشته باشد، وزن هر مورد باید مشخص شود.

نوع بسته بندی کارتن، پالت و درام

توضیحات کالای ارسال شده شامل مواد ساخت و تشکیل دهنده

کدهای رهگیری ویژه مورد استفاده بین شرکت ها برای ردیابی سفارشات

دستورالعمل ویژه برای حامل

توجه داشته باشید اگر محموله مواد خطرناکی است (هنگام حمل مواد خطرناک قوانین و مقررات خاصی اعمال می شود) مقدار، مشخصات و گواهی ها ذکر شود.

به یاد داشته باشید که هر مدل حمل و نقل بین المللی دارای فرمت B / L خاص خود است، اما قسمت هایی که باید پر شوند تقریبا یکسان هستند. یادگیری فرم زیر برای درک کامل B / L برای کار حمل و نقل بین المللی محسوب می‌شود.جزئیات بارنامه بارگیری:

B / L یکی از مهم ترین اسناد در کل زنجیره حمل و نقل بین المللی است که باید بطور کامل و صحیح پر شود.

در اینجا قسمت های B / L را با جزئیات توضیح می‌دهیم. در صورت داشتن برخی مشکلات در پر کردن برخی از قسمت ها به شما راهنمایی خواهیم کرد.

فرستنده

نام و آدرس فرستنده است که بار را ارسال می‌کند. ممکن است مالک یا سازنده اصلی کالا باشد، اما ممکن است به عنوان معامله گر یا شرکت حمل و نقل بین المللی باشد. این مورد بسته به نوع B / L دارد.

گیرنده

این نهاد کلیدی در زنجیره حمل و نقل بین المللی است. این فیلد نشان دهنده نام و آدرس شخص یا شرکت قانونی مجاز برای دریافت کالا تحت پوشش قوانین و مقررات است.

ممکن است صاحب یا گیرنده، شرکت حمل و نقل بین المللی باشد، در صورتی که صاحب اصلی کالا، شخص یا شرکت دیگری باشد. این مورد بسته به نوع بارنامه صادر شده دارد.

نام گیرنده در بارنامه حمل و نقل بین المللی، ریسک و مسئولیت بسیاری را شامل می‌شود. از قبیل عدم اعتبار کالا، ترخیص کالا از گمرک و...

آدرس اطلاع رسانی: این نام و آدرس اطلاعات شخصی است که باید از رسیدن محموله مطلع شود. بسته به قوانین و مقرراتی است که صادر می‌شود، می‌تواند خریدار یا گیرنده واقعی کالا، نماینده یا معامله گر باشد. به طور کلی اطلاع از ورود کالا به این شخص اطلاع داده می‌شود.

شماره بارنامه

شماره منحصر به فرد ارائه شده برای حمل و نقل بین المللی تحت پوشش یک لایحه خاص است. این شماره توسط خطوط حمل و نقل بین المللی تعیین شده است و باید نزد مشتری قرار گیرد.

شماره های ارجاع

این فضا را می‌توان برای به روز رسانی شماره های مرجع خاصی از مشتریان یا شرکت حمل و نقل بین المللی برای ردیابی کالا استفاده کرد.

محل دریافت

قسمتی است که کالا توسط فرستنده یا نماینده خود به حامل (شرکت حمل و نقل بین المللی) یا نماینده آن تحویل داده می‌شود.

این موضوع از نظر قرارداد حمل و نقل بین المللی و خطوط بسیار مهم است. زمانی که این ناحیه پر شود، تصور می شود که حامل این کالا را از محل مشخص شده به بندر بارگیری انجام داده و در صورت وقوع حوادث، خسارت به کانتینر و یا کالا بین محل دریافت و بندر بارگیری، مسئولیت ها را به عهده خواهد داشت.

بندر بارگیری

محلی است که کانتینر یا کالا توسط شرکت حمل و نقل بین المللی در بندر بارگیری می‌شود.

کشتی حمل کننده

نام کشتی است که کانتینر یا کالا را از بندر بارگیری (مبدا اصلی) به بندر تخلیه (مقصد) حمل می‌کند.

بندر تخلیه (مقصد)

محلی است که کانتینر یا کالا توسط شرکت حمل و نقل بین المللی در مبدا مشخص شده تخلیه می‌شود.

محل بارگیری (مبدا)

این مقصد نهایی کانتینر یا کالا است. اگر این قسمت کامل باشد (به عنوان مثال: ICD Bengaluru)، به این معنی است که حامل قصد دارد کانتینر و یا کالا را از بندر تخلیه به محل تحویل منتقل کند.

اگر محل تحویل در لایحه مشخص شده باشد، حامل به طور کلی اجازه نمی‌دهد مشتری (بازرگان) تحویل کانتینر یا کالا را در بندر تخلیه و انتقال آن به محل تحویل را دریافت کند. کانتینر یا کالا را به محل تحویل می‌رساند، حامل همچنان می‌تواند مسئول باشد.

علامت ها و شماره ها

علامت ها و اعداد اطلاعات مهم در حمل و نقل بین المللی هستند. حمل کننده بسته ها را با برخی از اطلاعات شناسایی حمل و نقل بین المللی، به طوری که گیرنده در تشخیص آن راحت باشد، مشخص می‌کند. علائم و اعداد می تواند هر یک از مشخصات زیر را داشته باشد:

نام و آدرس گیرنده

شماره سفارش خرید

شماره بسته از 1 تا 32 برای شناسایی آسان در حمل و نقل بین المللی

مارک‌ها و اعداد نقش بسیار مهمی را در حمل بار و یا حمل LCL دارند. بسته ها را به گونه ای علامت گذاری می‌کنند تا شناسایی آنها آسان باشد، همانطور که در یک دسته بار، بسته های زیادی وجود دارد که متعلق به بسیاری از حمل کننده ها می‌باشد.

شرح بسته ها و کالاها

برای توصیف دقیق کالا است که کالا در کانتینر یا LCL بارگیری می‌شود. به طور کلی دیگر اطلاعات مانند تعداد بسته ها، شرایط حمل و نقل بین المللی و کد HS نیز ذکر شده است.

وزن ناخالص

وزن کالا با احتساب بسته بندی است. به طور کلی از مجموع وزن کالا و وزن بسته بندی استفاده می شود.

لطفا توجه داشته باشید که در اغلب موارد، تامین کننده وزن کالا را اعلام می‌کند. اگر وزن اعلام شده با وزن حقیقی مغایرت داشته باشد، مقامات گمرکی می‌توانند کالا را ضبط کنند.

حمل و نقل بین المللی هوایی

بارنامه هوایی (AWB)

AWB بدین معنی است که یک کالا در مقصدی مشخص شده فرود می‌آید، بلافاصله به گیرنده یا کارگزار گمرکی برای ترخیص و تحویل نهایی تحویل داده می‌شود.

بارنامه هوایی چگونگی حمل یک محموله برای اثبات اینکه حمل کننده، بار را دریافت کرده است را نشان می دهد.

اگر کالا تحت اعتبار نامه ای پرداخت می‌شود یا از طریق بانک فرستنده برای انجام پرداختی ها، به یک بانک دیگر در مقصد ارسال شود، گیرنده باید به بانک مبالغ تعیین شده را پرداخت کند و یک نسخه بانک را به شرکت هواپیمایی ارائه ‌دهد تا کالا را آزاد کنند.

این فرآیند معمولا چندین روز طول می کشد که در آن کالاها در انبار قرار دارند و احتمالا هزینه هایی را به همراه خواهند داشت.

اینکوترمز واردات از چین در حمل و نقل بین المللی:

Incoterms - واردات از چین در حمل و نقل بین المللی

اینکوترمز قوانینی است که به خریداران و فروشندگان اجازه می‌دهد مشخصات کامل هر کالایی را شناسایی کنند.

Incoterms (شرایط تجاری بین المللی) دارای مجموعه ای از 11 اصطلاح تجاری بین المللی استاندارد است که آخرین نسخه اینکوترمز مربوط به سال 2010 است.

Incoterms نیز مسئولیت های ترخیص کالا از گمرک، وظایف بین طرفین را هماهنگ می‌کند.

به عبارت دیگر، incoterms در هر فرایند واردات و صادرات ضروری است، این ابزار برای حمل و نقل بین المللی جهت تسهیل روند حمل و نقل بین لمللی استفاده می‌شود. اینکوترمز مشخص می‌کند که چه مدل حمل و نقل بین المللی قرار است انجام شود و در صورت خطر از دست رفتن و آسیب دیدن کالا، چه تصمیماتی باید گرفته شود.

قوانین اینکوترمز، توسط دولت ها، مقامات حقوقی در سراسر جهان برای تفسیر عبارات معمول استفاده شده در تجارت بین المللی تنظیم شده است.

Incoterms با مسائل حمل و نقل بین المللی مرتبط هستند، آنها به عنوان یک راه مناسب برای تایید نقش هر یک از طرفین (که هزینه های مختلف را در طول حمل و نقل بین المللی پرداخت می‌شود) استفاده می‌شوند. Incoterms طیف وسیعی از مسئولیت ها و تعهدات را برای فروشندگان و خریداران را پوشش می‌دهد. هر incoterm دارای قوانین و مسئولیت های مناسب است که نقش هر یک از طرفین را تعیین می‌کند. استفاده از Incoterms به عنوان بخشی از قرارداد فروش، وضوح کار را برای هر دو طرف فراهم می‌کند. استفاده از Incoterms نامناسب و یا استفاده از اصطلاحات نامفهوم، پیامدهای بدی دارد و منجر به هزینه های غیر منتظره، تاخیر و مشتریان ناراضی می‌شود.

11 اصطلاح زیر را می توان به دو گروه تقسیم کرد:

حمل و نقل بین المللی دریایی: FAS، FOB، CFR، CIF

هر نوع حمل و نقل بین المللی: EXW، FCA، CPT، CIP، DAT، DAP، DDP

 FOB :

 فوب به معنی "تحویل روی عرشه کشتی" جهت حمل و نقل بین المللی می‌باشد. کالا به وسیله فروشنده در بندری که در قرارداد فروش ذکر شده روی عرشه کشتی جهت حمل و نقل بین المللی قرار داده می‌شود. خطرات خسارت، فقدان کالا، هنگامی که از لبه کشتی می‌گذرد از فروشنده به خریدار انتقال می‌یابد.

EXW - Ex Works

EXW :

 بدین معنی است که تنها مسئولیت فروشنده در این می‌باشد که کالا را در محل شخصی خود (یعنی محل کار و یا محوطه کارخانه) جهت حمل و نقل بین المللی در اختیار مشتری قرار دهد. در این حالت فروشنده مسئول نیست تا کالا را بر روی وسیله نقلیه‌ای که خریدار تهیه می‌نماید بارگیری کند مگر این که شرایط دیگری گذاشته شده باشد. خریدار، کلیه هزینه‌های خطرات ناشی از آوردن کالا به مقصد مورد نظر را متحمل می‌گردد. از این جهت این حالت کم‌ترین وظیقه برای فروشنده را دارا می‌باشد.

CFR - هزینه و حمل و نقل بین المللی (به نام بندر مقصد) - حمل و نقل بین المللی دریایی

هزینه و کرایه حمل تا مقصد همان C&F سابق است ولی مخصوص حمل دریایی. کالا وقتی از روی نرده کشتی عبور می‌کند (بارگیری می‌شود) مسئولیت فروشنده خاتمه می یابد. هزینه بیمه با خریدار است. هزینه حمل و نقل بین المللی با فروشنده‌است. عقد قرارداد بیمه با خریدار است. عقد قرارداد حمل و نقل بین المللی با فروشنده می باشد.

CIP :

کرایه حمل و نقل بین المللی و بیمه پرداخت شده تا (مقصد تعیین شده)

کرایه حمل و نقل بین المللی و بیمه پرداخت شده به معنای آن است که فروشنده وظایفی شبیه به مورد اصطلاح کرایه حمل پرداخت شده تا CPT را دارد به اضافه این که باید برای خطراتی که طی مدت حمل و نقل بین المللی خریدار را از حیث فقدان یا ورود خسارت به کالا تهدید می‌کند نیز مصون بدارد. فروشنده قرارداد بیمه را منعقد می کند و حق بیمه را می‌پردازد. خریدار باید توجه داشته باشد که تحت اصطلاح CIP فروشنده فقط ملزم به گرفتن حداقل پوشش بیمه‌ای است. اصطلاح CIP فروشنده را ملزم به ترخیص کالا برای صدور می‌کند. این اصطلاح را می‌توان برای هر نوع حمل و نقل بین المللی از جمله حمل مرکب به کار برد.

FAS:

فاس به معنی تحویل بار جهت حمل و نقل بین المللی کنار کشتی است و تحت این مقررات، تعهدات فروشنده با قراردادن کالا برای حمل و نقل بین المللی کنار کشتی روی اسکله یا بارج به پایان می‌رسد. بدین مفهوم که خریدار تمام هزینه‌ها و مسوولیت‌های خسارت یا فقدان را از زمان گذاردن کالا کنار کشتی جهت حمل و نقل بین المللی باید متحمل گردد. باید توجه داشت که برخلاف مقرارت فوب این مقررات خریدار را موظف می‌سازد تا تشریفات صادراتی کالا را انجام دهد.

خریدار باید تمام هزینه های خطرات از دست دادن یا خسارت به کالا را از آن لحظه بپردازد. این اصطلاح تنها برای حمل و نقل بین المللی دریایی استفاده می‌شود. GAS برای محموله های فله ای استفاده می‌شود.

FCA:

این مفهوم بدین معناست که مسئولیت فروشنده وقتی که کالا را جهت صادرات از گمرک مبدا ترخیص نمود در یک محل تعیین شده به حمل و نقل کننده تحویل بدهد. فروشنده کالا در محل مقرر شده در اختیار حمل کننده قرار می‌دهد . بارگیری با خریدار است و هزینه حمل و بیمه با خریدار است.

از وظایف فروشنده اخذ پروانه صادرات و مجوز صادرات و انجام تشریفات گمرکی و ترخیص کالا است.

هزینه CFR:

بدین معنی است که فروشنده باید هزینه ها و حمل و نقل لازم را به منظور تحویل کالا به بندر مقصد پرداخت کند.

این اصطلاح فقط برای حمل و نقل بین المللی دریایی استفاده می‌شود.

CIF :

سیف به معنی ارزش بیمه و کرایه می‌باشد. این مقررات مانند (سی اند اف) می‌باشد. مضاف بر این که فروشنده موظف است بیمه دریایی کالا را در مقابل خسارت یا فقدان در مدت حمل و نقل بین المللی فراهم آورد. فروشنده با بیمه‌گر قرارداد منعقد می‌نماید و حق بیمه را می‌پردازد. خریدار بایستی توجه داشته باشد که بر اساس این مقررات (کرایه و بیمه پرداخت شده) از فروشنده خواسته می‌شود که حداقل پوشش بیمه‌ای را که FPA نامیده می‌شود اخذ نماید.

با این حال، اگر خریدار تمایل به حفاظت بیشتر بیمه داشته باشد، باید به طور صریح با فروشنده این مطلب را طی کند یا اینکه قراردادهای بیمه اضافی خود را تنظیم کند.

CPT :

کرایه حمل و نقل بین المللی پرداخت شده تا مقصد تعیین شده

کرایه حمل و نقل بین المللی پرداخت شده به معنای آن است که فروشنده کرایه حمل و نقل بین المللی کالا تا مقصد تعیین شده را می‌پردازد. مسئولیت فقدان یا خسارت وارده بر کالا، همچنین هر گونه هزینه‌های اضافی ناشی از حوادثی که برای حمل کننده رخ می‌دهند از زمانی که کالا تحت نظارت حمل کننده (شرکت حمل و نقل بین المللی) در آمد از فروشنده به خریدار منتقل می‌شود.

"حمل کننده" (شرکت حمل و نقل بین المللی) یعنی هر شخصی که اجرا یا فراهم کردن مقدمات اجرای حمل از نوع راه آهن، جاده‌ای، دریایی، هوایی، آب‌راه داخلی با حمل مرکب را در یک قرارداد حمل تعهد می‌کند.

در صورتی که از حمل کنندگان دیگری هم برای حمل و نقل بین المللی کالا به مقصد توافق شده استفاده شود، با تحویل کالا به اولین حمل کننده (شرکت حمل و نقل بین المللی) مسئولیت از فروشنده به خریدار منتقل می‌شود. این اصطلاح را می‌توان برای هر نوع حملی از جمله حمل مرکب به کار برد.

"حامل" به معنای هر فردی است که در قرارداد حمل و نقل بین المللی، متعهد به انجام حمل و نقل بین المللی توسط راه آهن(ریلی)، جاده ای، دریایی، هوایی و یا ترکیبی از این حالت است.

اصطلاح CPT کرایه حمل تا مقصد پرداخت شده، یعنی اینکه فروشنده کالا را در محل تعیین شده ( اگر چنین محلی بین طرفین توافق شده باشد ) به حمل کننده یا شخص دیگری که توسط فروشنده انتخاب شده تحویل می­دهد. فروشنده باید قرارداد حمل را منعقد و هزینه حمل لازم برای رسیدن کالا به محل تعیین شده در مقصد را بپردازد.این اصطلاح می‌تواند برای هر نوع حمل و نقل بین المللی از جمله حمل و نقل بین المللی چند منظوره استفاده شود.

ورود:

DAT- تحویل در ترمینال:

ممکن است برای همه روش های حمل و نقل بین المللی مورد استفاده قرار گیرد. فروشنده کالا را زمانی تحویل می‌دهد که کالاها در ترمینال مشخص شده قبلی از وسیله حمل پایین گذاشته و در اختیار خریدار قرار داده شود.

 DAP- تحویل در محل:

فروشنده موقعی کالا را تحویل داده است که کالا در محل تعیین شده در دسترس فروشنده و آماده پایین گذاری (تخلیه) از وسیله حمل باشد.

از دو طرف معامله خواسته می‌شود تا آنجایی که ممکن است نقطه ای را در مکان توافق شده تعیین کنند. زیرا در این نقطه ریسک از فروشنده به خریدار منتقل می‌شود.

 DDP - تحویل وظیفه پرداخت شده:

بدین معناست که فروشنده تعهد خود را برای تحویل کالا در محل نامگذاری در کشور وارداتی به عهده دارد.

فروشنده موظف است تمامی مسئوليت خطرهاى متوجه كالا و هزينه‌هاى آن تا اين محل، از جمله هر گونه حقوق و عوارض متعلق به ورود كالا به كشور مقصد را در صورت اقتضاء، تقبل كند.

در حالى كه اصطلاح تحويل كالا در محل كار (EXW) مبين حداقل مسئوليت فروشنده است، اصطلاح DDP از حداكثر تعهد فروشنده حكايت مى‌كند. اگر فروشنده به طور مستقیم یا غیرمستقیم بتواند مجوز واردات را دریافت کند، این اصطلاح نباید استفاده شود.